Imam Hanafi
Mazhab Hanafi ialah salah satu mazhab fiqh dalam Islam
Sunni. Mazhab ini didirikan oleh Imam Abu Hanifah
yang bernama lengkap Abu Hanifah bin Nu'man bin
Tsabit Al-Taimi Al-Kufi, dan terkenal sebagai mazhab
yang paling terbuka kepada ide modern. Mazhab ini
diamalkan terutama sekali di kalangan orang Islam Sunni Mesir, Turki, anak-benua India, Tiongkok dan
sebagian Afrika Barat,
walaupun pelajar Islam seluruh
dunia belajar dan melihat pendapatnya mengenai
amalan Islam. Mazhab Hanafi merupakan mazhab
terbesar dengan 30% pengikut.
Mazhab hanafi
ﻪﻨﻋ ﻪﻠﻟﺍ ﻰﺿﺭ
: penyusunnya yaitu Imam abu hanifah. Beliau di
lahirkan pada tahun 80 Hijriah dan meninggal dunia di baghdad pada tahun 150 hijriah,beliau belajar di
kufah,dan di sanalah beliau mengembangkan ilmu
pengetahuan di baghdad.
Beliau memberikan penerangan kepada segenap lapisan muslimin,sehingga beliau terkenal sebagai
seorang alim yang terbesar di masa itu, mahir dalam
ilmu fiqh serta pandai meng'istinbatkan hukum dari alqur'an dan al hadits.
Menurut riwayat yang dapat di percaya,beliau adalah wadi' ilmu fiqh ( yang mula-mulanya menyusun ilmu fiqh sebagaimana susunan sekarang2 ini).
Beberapa ulama telah bergaul dengan Abu
Hanifah,mereka pelajari mazhab beliau dan hukum
yang mereka dapat dari beliau itu mereka tulis (bukukan). Mereka sebagai pendukung mazhab Abu Hanifah.
Kemudian sebagian besar dari mereka kembali
menyelidik dan memeriksa hukum-hukum tadi dengan
memeriksa dalil-dalilnya serta di sesuaikan dengan
keadaan,kefaedahan,kemudharatannya,
Sehingga beberapa di antara mereka ada yang tidak mufakat terhadap sebagian dari hukum-hukum yang telah di
tetapkan oleh imam tadi,bahkan mereka tetapkan
hukumnya menurut pendapat mereka sendiri,berbeda dengan pendapat Imam Abu Hanifah. Mereka inilah yang di namakan sahabat-sahabat Abu
Hanifah,di antaranya yaitu Abu Yusuf,Muhammad bin
Hasan,dan Zufar, mazhab ini banyak tersiar di
Baghdad,Parsi,Bukhara,Mesir,Syam, dll Abu Hanifah mempunyai murid-murid yang meneruskan mazhab beliau.
Di antara murid-murid tersebut adalah:
1. Abu Yusuf (Ya'kub bin Ibrahim Al-Anshari)
2. Muhammad bin Al-Hasan As-Shaybani
3. Zufar bin Hudhayl bin Qays Al-Kufi
4. Al-Hasan bin Ziyad Al-Lu'lu'i Al-Kufi Begitu pun fuqaha'-fuqaha' (Ulama ahli Fiqh) yang
mengikuti mazhab Imam Hanafi.
Di antara mereka
adalah:
1. Yahya bin Akhtam bin Muhammad bin Qatn At-
Tamimi Al-Marwazi
2. Hilal bin Yahya bin Muslim Al-Basri
3. Abu Abdullah Muhammad bin Shuja' Al-Tsalji
4. Ahmad bin Al-Hasan Abu Sa'id Al-Barda'i
5. Muhammad bin Musa bin Muhammad Abu Bakr Al-
Khawarizmi
6. 'Ala' Ad-Din Muhammad bin Ahmad bin Abi Ahmad
As-Samarqandi
7. 'Ala' Ad-Din Abu Bakr bin Mas'ud bin Ahmad Al-
Kasani
8. Muhammad Amin bin Umar bin Abdul Aziz Ad-
Dimasyqi (Ibn Abidin).
URAIAN SINGKAT IMAM HAMBALI
Monday, January 26, 2012 00:00 AM Posted by majlas
penyusunnya adalah Ahmad bin Muhammad bin Hanbal
bin Hilal. Beliau di lahirkan di baghdad dan meninggal
dunia pada hari jum'at tanggal 12 Rabiul Awwal tahun
241 Hijriah.
Semenjak kecil beliau belajar di Baghdad,
Syam, Hijaz, dan Yaman. Beliau adalah murid Imam Syafi'i. Syafi'i memuji beliau.
Katanya "saya keluar dari baghdad, tidak saya
tinggalkan di sana seorang yang lebih taqwa, lebih
wara', dan lebih alim selain Ahmad bin Hanbal, yang
sungguh banyak menghafal hadits."
Murid beliau banyak yang terkemuka, di antaranya yaitu Bukhari dan Muslim.
Beliau berpegang teguh
pada fatwa sahabat apabila tidak ada nas, Beliau
menyusun mazhabnya atas 4 dasar.
Dasar pertama ialah nas Qur'an dan Hadits. Dalam soal
yang beliau hadapi, beliau selidiki ada atau tidaknya
nas, kalau ada nas, beliau berfatwa menurut nas itu.
Dasar kedua ialah fatwa sahabat. Dalam satu peristiwa,
apabila tidak ada nas yang bersangkutan dengan
peristiwa itu, beliau cari fatwa para sahabat.Apabila ada fatwa dari salah seorang sahabat,sedangkan beliau
tidak melihat bantahannya dari sahabat-sahabat lain,
beliau hukumkan peristiwa itu menurut fatwa sahabat
tadi. Jika fatwa itu berbeda antara beberapa sahabat,
beliau pilih yang lebih dekat pada kitab atau sunnah.
Dasar ketiga ialah hadits Mursal atau lemah, apabila
tidak bertentangan dengan dalil-dalil yang lain.
Dasar keempat ialah qias. Beliau tidak memakai qias
kecuali apabila tidak ada jalan lain. Beliau sangat hati-hati dalam melahirkan fatwa apabila
tidak ada nas atau dasar dari sahabat. Kemungkinan besar
karena sangat hati-hatinya beliau menjalankan fatwa
itulah yang menyebabkan lambatnya mazhab beliau
tersiar di daerah-daerah yang jauh, apalagi murid-
murid beliau pun sangat berhati-hati pula.
Mula-mula mazhab itu tersiar di baghdad, kemudian berangsur-
angsur keluar ke daerah-daerah lain. Sekarang yang
terbanyak pengikutnya ialah di hijaz, apalagi sesudah
Raja Ibnu Sa'ud menetapkan bahwa mazhab Hanbali
menjadi mazhab resmi bagi pemerintah Saudi Arabia. Di
mesir tidak tampak mazhab ini kecuali pada abad ke 7 Hijriah.
Hingga sekarang tidak banyak rakyat Mesir
yang mengikuti mazhab ini.